Człowiek
To był Twój styl:
karmić nas
tylko mądrymi słowami,
które nie ulatują.
karmić nas
tylko mądrymi słowami,
które nie ulatują.
Verba volant scripta manent
- napisałaś raz
na tablicy.
Twoje słowa,
choć uskrzydlone,
nie uleciały,
lecz pozostały na zawsze
w mojej pamięci
jak te oto
które powtarzałaś tak często:
„Tak pełno wokół ludzi
a tak trudno o człowieka”.
choć uskrzydlone,
nie uleciały,
lecz pozostały na zawsze
w mojej pamięci
jak te oto
które powtarzałaś tak często:
„Tak pełno wokół ludzi
a tak trudno o człowieka”.
Trzcina
pod naporem wichru
tylko się ugina,
ale nie złamuje
- napisałaś mi w liście,
który upadłemu na duchu
pośpieszył
ze słowami otuchy.
Jeszcze słyszę
Twoje słowa
tak łagodnie
wtapiające się w ciszę,
jaka zaległa po tym
co przeczytałem na temat
jednego z wierszy Norwida:
„Nie mam dla Pana noty”.
Twoje
wezbrane miłością
słowa i czyny
będą strzegły naszych serc
przed zatwardziałością
i wyziębieniem.
Wierzyłaś
i tą wiarą dzieliłaś się
z nami,
że ze świata tego zostaną
tylko te dwie rzeczy
te dwie tylko:
Poezja i Dobroć.
z nami,
że ze świata tego zostaną
tylko te dwie rzeczy
te dwie tylko:
Poezja i Dobroć.
Fryderyk Hunia
( uczeń Anny Jenke z LSP)
Ikona Jarosławia
Jak się to stało Anno
Że stałaś się wielka w małości swojej
Jak się to stało, że będąc absolwentką
Uniwersytetu Jagiellońskiego
Pełna pokory stajesz się drogowskazem
W dążeniu ku Bogu poprzez Niepokalane Serce Maryi
Jak się to stało, że żyłaś w wielkiej przyjaźni
Z Jezusem Eucharystycznym
Opowiedz nam jak kroczyłaś przez życie
I jakimi drogami wspinałaś się wzwyż
Jak się to stało, że po śmierci stałaś się Ikoną Jarosławia
Że Twoi uczniowie nieśli Cię w trumnie na cmentarz
Jak największy skarb
Czy możesz nam powiedzieć o czym rozmawiałaś
Z ukrytym Bogiem w kolegiacie
Anno, prosimy Cię, bądź naszą orędowniczką,
wspomagaj nas.
s. Irena Krosta
Pedagog z
charakterem
Przez zeszyty, książki i dzienniczki
konferencję
powitania w progu szkoły
jawi się oczom moim
Pedagog niezwykły – Polonistka
Jej sylwetka jak tęcza na niebie
twarz skupiona
z uśmiechem przyjaznym
dłoń i serce otwarte
czeka …
Wzrok serdeczny, uważny
Zza szkieł patrzy głęboko
Nauczyciel Prawdy.
W Nowy Rok
Szkolny wchodzi
z Wiarą,
Nadzieją i Miłością
Z wielkim
doświadczeniem życia …
Dzisiaj …
Jak
dawniej …
Pedagog z
charakterem
Wzorzec
dla Młodych
W Słońcu
Skała
A imię Jej
ANNA JENKE
– Służebnica Boża.
Lidia
Tomkiewicz
Przez polską
ziemię przeszedł człowiek
Niemowlę, dziewczę, kobieta
Można by rzec oszlifowany diament
Bo rzucał blaski w szarość dni
Pulsował życiem niby kryształ
Zostało
trochę fotografii Anny
W portretach piękno jej zachwyca
I wielkie dzieło …
Dzienniki … notatki …
Pani profesor Anny
O ileż głębsza … nie odkryta …
Znana samemu Stwórcy
Któż wie jak długo trwały Jej modlitwy
Jak wiele trudnych spraw wplatała w Różaniec
Ile mocy czerpała z Ewangelii
By wnosić Boga przez próg szkoły
I Młodym ukazywać piękno słowa … języka …
Budować charakter na fundamencie Prawdy
Co my
czynimy dzisiaj?
W godzinach spotkań …
Trzeba by patrzeć w oczy Anny
I żywy dialog z Nią nawiązywać modlitwą
Pogratulować Nieba
A nawet pozazdrościć
I prosić
By zechciała do Bożej Matki nas prowadzić
Przez proste ścieżki do Jezusa.
Lidia Tomkiewicz
Pamiętaj w
Różańcu o Polsce
Prośba Anny Jenke
To wołanie
Przynaglenie
Błaganie
- Choć odeszła z ziemi –
Drąży nasze serca
Pamiętaj w Różańcu … Pamiętaj o Polsce …
Bo Różaniec to Maryja i Siła
Bo Polska to nasza Ojczyzna
Ta, co złoto ma w pszenicy
Srebro w życie
I diamenty w kroplach potu
I rubiny krwi przelanej z wszystkich frontów
I potężny głos Zygmunta
wśród
wawelskiej Ciszy …
Oto Polska
Której Króle i Hetmani, Powstańcy, Poeci
z Jasnej Góry czerpią siły
I Ojcowie Paulini zawsze wierni straż trzymają
W adoracji Wieczystej z Księdzem Kordeckim
Z Prymasem Wielkim
Który wszystko oddał Hetmance Maryi
A Jan Paweł II powie „Totus Tuus”
I to jeszcze, że już nadszedł czas
„Polskich polskich sumień”
Oto Polska
trudnej pracy i bez pracy miliony
Oto Polska bezdomnych tysięcy
O tej Polsce przypominasz Profesorko Anno
Pamiętaj w Różańcu o Polsce
Bo niektórzy utopili swoje młode serca
w hektolitrach alkoholu
w białej śmierci proszkach
w grach, układach, walce, zysku
I nie widzą lotu Orła
Dostojeństwa flagi
Biel i czerwień już im obca
Polski Królowo módl się za nami
Weź Różaniec w swoje dłonie
To modlitwa – to Oręż
Jest Nadzieją i Siłą
Profesorka Anna przypomina i przynagla
Pamiętaj w Różańcu o Polsce.
Lidia Tomkiewicz
Bogata w
miłość
Nieszczęściem
naszych czasów -
to brak miłości.
Przemoc i nienawiść
rządzą dziś światem.
Anno
Profesorko!
Naucz nas kochać
bezinteresownie
Po
prostu za n i c.
Umiesz to czynić
Bo byłaś bogata w miłość
I miłość rozdawałaś
wszystkim
Pochyl się nad młodymi
jeszcze raz
byśmy przed Bogiem
nie stanęli
z
naczyniami bez oliwy.
Barbara G.
Bądź z nami
Przez wszystkich Anno
byłaś kochana
Dzieciom i młodzieży
cala oddana.
"Dzieciom ulicy"
i biednym sierotom
dla nich to miałaś
swe serce złote.
Dobrych
nauczycieli
chcemy
mieć dużo,
by
nas bronili
przed
groźby burzą
Zechciej
pozostać z nami
na
zawsze, długo
I
wstawiaj się w niebie
za
nami Anno - Boża Sługo.
Kasia Węgrzyńska
Chciałabym ...
Chciałabym
chodzić do szkoły
kiedy
Ty uczyłaś
Chciałabym
słuchać
kiedy
mówiłaś
o Pięknie zaklętym w przyrodzie
i
jak trzeba spędzać swoją młodość.
Chciałabym
widzieć Twoje mądre oczy
kiedy
się śmiały i kiedy smutek je mroczył
I
Twoją postać, która się pochylała
nad
małą Kasią bo mocno płakała.
Chciałabym
widzieć
jak
w skupieniu pokornie klęczałaś
przed
Tabernakulum w ciszy płakałaś
ale
nie nad sobą, lecz nad innymi
by
ich los na dobre się odmienił.
Chciałabym
jeszcze wiedzieć
byś
powiedziała
co
jest najważniejsze w naszym życiu -
Prawda,
Miłość czy jakaś przygoda?
Odpowiedz
mi Profesorko -
chcę
wiedzieć, co czynić -
jestem
jeszcze młoda
przede
mną wiele planów, marzeń
przygód
i wydarzeń ...
Pewnie
powiesz - weź Ewangelię
najmądrzejszą
Księgę Życia
Czytaj
... zgłębiaj i nią się zachwycaj.
Tam
znajdziesz odpowiedź na wszystkie pytania
Mądrość,
wiedzę i wszelkie wskazania
Wszak
w niej przemawia sam Chrystus Pan
i
da Ci na wszystko odpowiedź sam.
Dobra
Profesorko!
Dziękuję
Ci za to
Przyjmij
ode mnie ten bukiet kwiatów
w
dowód miłości i wdzięczności dla Ciebie
Wstawiaj
się za nami u Boga w Niebie [1].
Grażyna
Ziętek
[1] Rozdział o poezji oprac. s. Bernadeta
Lipian Cytaty są wzięte dzienniczków
Anny Jenke. Poezja z książki
"Błogosławione przesłanie"; Teksty poetyckie Anny Jenke i o
Annie, Jarosław 2003 r.
