Poezja o Annie i dla Anny

Wprowadzenie

 W  wychowaniu do Piękna, jak już powiedziano, w dużym stopniu służy poezja.

Anna Jenke w swojej pracy wychowawczej korzystała z niej w szerokim zakresie. Poetyczna jej dusza unosiła ją na wyżyny - ku Bogu i te uniesienia pragnęła przelewać na młodzież.

Poezja odkrywała piękne karty historii Polski i była  pomocą w ukazywaniu teraźniejszości

i do budowaniu przyszłości.

Spojrzenie na Annę od strony rozmiłowania jej w pięknie poezji należy stwierdzić,

że znalazła ona dziś swoich wielbicieli, naśladowców i twórców poezji. Niektórzy z nich,

to profesjonaliści. W poezji, swoją wdzięczność i miłość do profesor Anny wyrażają jej uczniowie, przyjaciele, również osoby, które nie zetknęły się z nią w swoim życiu. Autorami wierszy są dorośli, młodzież, a nawet dzieci. Dziś, powstająca twórczość poetycka służy do programów artystycznych na różne imprezy, akademie, konkursy czy do indywidualnych zamyśleń.

Prekursorem poezji o Annie był poeta Witold Szczepaniec, który w 1998 r. wydał drukiem tomik poezji pt. Rozmowy z Anną. Wiersze Witolda Szczepańca można usłyszeć każdego roku - w rocznicę odejścia Anny do wieczności , tj. 15 lutego przez transmisję w Radio Maryja. Wiersze te są też recytowane na konkursach, akademiach szkolnych.

W następnych latach powstawały wiersze innych autorów. Na szczególną uwagę zasługuje twórczość poetycka Lidii Tomkiewicz – bliskiej przyjaciółki Anny.  Jej poezja dotyka najsubtelniejszych strun ludzkiego serca; duchowością jest zbliżona do duchowości Anny. W swojej  poezji autorka wyraża wielką  miłość do Boga, człowieka i Ojczyzny.

Wiele wierszy dedykuje Annie – swojej przyjaciółce.

           

            Wielkim sentymentem do swojej profesorki Anny odnosi się  jej b. uczennica

Elżbieta Honkowicz- Sakowska, która wydała dwa tomiki wierszy o różnej tematyce,

a wśród nich są wiersze o Annie.swojej profesorce. Również s. Irena Krosta w swoim tomiku poetyckim: „Biała cisza” umieszcza wiersze poświęcone Annie.  

           

            W 2003 r. Towarzystwo wydało tomik wierszy dedykowany Annie pt Błogosłąwione przesłani , w którym znajduje się kilkadziesiąt wierszy różnych autorów: młodzieży, dzieci, osób dorosłych. Niektóre z nich, jak np. tryptyk: "Przeszłaś, pozostałaś, trwasz " - posłużyły do skomponowania przez Józefa Kaniowskiego melodii. Również do słów wiersza;

"O Dobra Anno" - muzyk Marian Gumiela skomponował melodię i pieśń ta stała się hymnem szkół imienia Anny Jenke.

                        Do melodii piosenki harcerskiej "Płonie ognisko " - Winczysława Bartecka ułożyła tekst o Annie-Harcerce. Piosenka ta jest często śpiewana przez dzieci  i młodzież na spotkaniach, konkursach, imprezach poświęconych Annie Jenke.

Wybór wierszy różnych autorów

          Anno

           Chciałaś kroczyć do gwiazd

a droga usłana cierpieniem

na niej dzieci ulicy

zabłąkane –

przesłonięte cieniem.

Zatrzymałaś swe wzloty

nad człowiekiem pochylona

i pojęłaś Anno, że bez

tego pochylenia

do gwiazd wzlotu nie dokonasz.

Posłannictwo miłości

i siew wiedzy spełniałaś

były Twe słowa jak chleb –

obfite żniwo ludzkich serc

niebu przybliżyłaś.

Bądź błogosławiona Anno

u stóp Matki Jezusa

módl się za swych przyjaciół

i za zabłąkanych –

dla Miłości Chrystusa.

Anno wśród gwiazd …

                                                            Witold Szczepaniec

BYŁ CZAS


Był czas Anno
gdy słowem
rozbijałaś beton
i słowem
ożywiałaś młodych. 


Był czas odwagi
gdy w Twej polszczyźnie
rosły ziarna prawdy
i miłości
wiedzy i mądrości. 


Służyłaś Bogu i Polsce.
Pochylona
nad ludzką biedą
dzieci do serca
przygarniałaś –
życia uczyłaś.


Dziękujemy Ci
za służebną miłość
kwiatami pamięci
i zniczami świateł
w pierwszy dzień
listopadowego święta –
dziękujemy modlitwą
za obecność. 


Witold Szczepaniec 

       

T R Y P T Y K

Przeszłaś
Przeszłaś przez Błażową i Jarosław
jak słońce
Od wschodu aż po zachód swoich dni -
do końca.
Jak lekka mgła
czasem niezauważona
cicha i ciepła
ranną rosą ożywiona.
Jak siewca rzucająca ziarna Prawdy
ucząc młodych
odważnej postawy.
Jak kochająca matka o dzieci
zatroskana
służyłaś im także
na kolanach. 
Profesorko Anno!
Jak mamy Ci dziękować
za Twoją miłość
i jak wdzięczność zachować?
Wskaż jak uczyć Młodych
iść do celu życia
jak kochać pięknie
i młodością się zachwycać?
Przeszłaś przez polską ziemię
zostawiając nam przesłanie;
Miłość Boga i Ojczyzny -
oto wielkie przykazanie.
Twój Testament: czyny i słowa
pomóż nam wypełniać
ciągle od nowa.




Pozostałaś

To nieprawda
że śmierć zabiera wszystko
To nieprawda
że czas zaciera bliskość.
Są trwałe wartości duchowe
których nie zniszczy rdza
ani mole.
Mądra byłaś Anno
że o nie zabiegałaś
Dla nich to
z nami na zawsze
pozostałaś ... 




Trwasz

Tobie Anno
jest pamięć żywa
pulsująca i gorąca
jak krew w żyłach.
Mówisz, przemawiasz -
niesiesz przesłanie
każesz trwać na posterunku
aż cud się stanie.
Cud przemiany serc
i obudzenie z letargu
By z Bogiem i Prawdą
nie było przetargu.
Trzeba zacząć pracę od podstaw,
od Młodych
którzy są przyszłością Narodu.
Nauczyciele niech odnajdą
swój etos zawodowy
Rodzice, wychowawcy
niech każdy do pracy
będzie gotowy. 

Anno!
Wychowawczyni wspaniała!
Skąd taką mądrość miałaś,
że potrafiłaś w czasach trudnych
natychmiast zło od dobra odróżnić.
I wskazać młodzieży Światło
które nigdy nie gasło
w "natchnieniach - tak!, w pokusach - nie!"
uczyłaś jasno.
Byłaś pogodna i mocna
jak "Słoneczna Skała"
Wychowawczyni dobra i wspaniała.

Dziś tak bardzo Cię potrzebujemy
Z Tobą trwamy na modlitwie
I Twą mądrością
ubogacać się pragniemy. 

(do słów "Tryptyka" s. Bernadety, mel. skomponował Józef Kaniowski)

O Dobra Anno

O Dobra Anno - "Słoneczna Skało"

Oddana Bogu swą duszą całą. Z Tobą chcę kroczyć do celu życia

Miłością, Pięknem wciąż się zachwycać.

            "Dla Bożej chwały żyć" i umierać

            Płomienie szczęścia wokół rozsiewać.

            "Wyżej i dalej" iść - nie ustawać

            "Z duszą bogatą w dobroć" - świat zbawiać.

"Chcę pełnić służbę" - w pokorze serca

mówiłaś Anno - służąc do końca

"Dzieci ulicy" i "kromka chleba" -

prowadzić chciałaś wszystkich do nieba.

            "Kroczyć ku Gwiazdom" - szczyty zdobywać

            kochać, pracować wszystkich uczyłaś.

            Żyć Ewangelią, świadczyć o Bogu

            To Twój Testament - to Twoja droga.

Dziś Ci dziękuje m - Anno Kochana

O Boże sprawy tak zatroskana

Wciąż nam pomagaj, bądź przy nas blisko

"Być Jezusowym" - dla świata "listem".

                                               (do słów "O Dobra Anno"  s. Bernadety,

                                               mel. skomponował Marian Gumiela)

Płonie ognisko

        (piosenka)

Płonie ognisko i szumią knieje

Anna duchem jest wśród nas

Wspominamy jej harcerskie dzieje

Wspominamy dawny czas.

Kiedy Anna w harcerskim mundurze
Wędrowała w upały i burze

A przy ognisku krzepiąc swe siły
Podziwiała piękny świat.

W blasku słońca i poszumie wichru
Echo niosło pieśni ton

Rozsławiając przyrodę ojczystą
Wielkie dzieło Bożych rąk.

Życie daje nam radości wiele
Bądźmy zdrowi na duszy i ciele

Niechaj Anna wciąż będzie nam wzorem

            Niech wskazuje drogę nam.

                                                                Winczysława Bartecka

Jak Ciebie nie kochać Profesor Anno?

Jedynie Ty dostrzegałaś piękno tam,

gdzie inni go nie zauważali.

Docierałaś do serc licealistów,
ucząc wrażliwości i otwarcia na potrzeby bliźnich.

Pochylałaś się nad ludzką biedą i cierpieniem,

nad tymi, co smutni, chorzy i maja problemy.

Rozłamałaś chleba kromkę,

by podzielić ją między głodujących.

Karmiłaś nas - uczniów swoich do syta –

okruchami Prawdy, Piękna, Miłości.

Uczyłaś też jak cierpieć trzeba,
by przekroczyć życia bariery i progi nieba.

Kochamy Cię za umiłowanie kraju rodzinnego,

języka ojców i dziejów naszych.

Kochamy Cię za sianie dobroci na Polskiej Ziemi,

za kształtowanie młodych charakterów i postaw.

Dziękujemy za to, że po prostu byłaś,

że uczyłaś jak "żyć bosko i szlachetnie".

Dziękujemy, że byłaś nam drogowskazem

na młodzieńczego życia krętych ścieżkach.

Wierzymy, że dzięki Twemu u Boga wstawiennictwu

wiele osiągnąć można.

                                                                                   Elżbieta Honkowicz-Sakowska

                                                                                     ( uczennica Anny Jenke)